Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2014

Πώς έγινε η δημιουργία του Θείου εμβρύου; Η λογική ερμηνεία του φαινομένου της γενήσεως του Ιησού Χριστού

Όπως η Θεία Λειτουργία αρχίζει με τον όρθρον, έτσι και η αγία γέννησις του Ιησού, έγινε από την παρθένο Μαρία, η οποία στις εικόνες συμβολίζεται με τα αρχικά ΜΡ - ΘΥ.

Η ΑΓΙΑ ΓΕΝΝΗΣΙΣ=549
ΜΡ+ΘΥ=549
ΟΡΘΡΟΣ=549  (όπου Α=1,Β=2, Γ=3 κλπ)
(Μπείτε και δείτε αναλυτικά του λεξαρίθμους εδώ: http://www.lexarithmos.gr/?page_id=104)

Το Θείον βρέφος εγεννήθη εις την Βηθλεέμ και ως μέρος του Θείου τρισυποστάτου όντος, είναι ο καλούμενος Υιός του Πατρός.

ΤΟ ΘΕΙΟΝ ΒΡΕΦΟΣ ΕΓΕΝΝΗΘΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΒΗΘΛΕΕΜ=2201
ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ=2201
ΤΡΙΣΥΠΟΣΤΑΤΟΝ ΟΝ=2201

Η παρθένος Μαρία επελέγη για την ενανθρώπισιν του Θεού Λόγου και έτεκε το Θείον έμβρυον.

ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΜΑΡΙΑ=667
ΘΕΙΟΣ ΛΟΓΟΣ=667
ΕΜΒΡΥΟΝ=667

Δεν είναι καθόλου τυχαίον το γεγονός της ισοψηφίας των φράσεων ο Ευαγγελισμός και το Έμβρυον, διότι ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, είχε σαν αποτέλεσμα την δημιουργία του Θείου Εμβρύου.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ=1037
ΤΟ ΕΜΒΡΥΟΝ=1037

Πώς όμως έγινε η δημιουργία του Θείου εμβρύου; Οι θεολόγοι και οι ιερείς περιορίζονται με το να λέγουν θαυματουργικώς. όχι, έτσι δεν υπάρχει πνευματική πρόοδος και δεν επιλύονται οι απορίες του κόσμου.

Η εκκλησία θα πρέπει να εντάξει στο πρόγραμμά της τα μαθήματα της φιλοσοφίας και της πυρηνικής φυσικής, προκειμένου να προσεγγίσει κάποιες αναπάντητες ερωτήσεις, που έχουν οι πιστοί μέχρι σήμερα.

Πρέπει επιτέλους ο κόσμος να κατανοήσει ότι δεν υπάρχουν θαύματα, διότι όλα τα φαινόμενα, που λαμβάνουν χώρα εις το σύμπαν, υπακούουν στους νόμους του Τριαδικού Θεού και Δημιουργού του σύμπαντος.

Τούτο σημαίνει, ότι ακόμη και η γέννησις του Ιησού Χριστού, είναι δυνατόν να ερμηνευθεί δια της επιστημονικής σκέψης.

Όταν ο "άγγελος" είπε στην Μαρία "ο Κύριος μετά σού", τι εννοούσε;
Δια του λόγου των Ελληνικών, λαμβάνουμε το βαθύτερο νόημα το οποίο είναι η αντιύλη των ηλεκτρονίων, δηλαδή το αντιηλεκτρόνιον. Για να γίνουμε πιό σαφείς, πρέπει να αναφέρουμε, ότι η κρούση των φωτονίων με έναν υλικόν πυρήνα δημιουργεί ύλη και αντιύλη. Στη συνέχεια η αντιύλη με την αλλαγή της πολικότητος του ηλεκτρικού φορτίου την αντιστροφή της περιστροφής (σπίν) και της μαγνητικής ροπής μετατρέπεται σε ύλη και δίδονται οι γενετικές πληροφορίες για την δημιουργία της ζωής.

Θα μπορούσαμε να υποθέσουμε λοιπόν έστω και θεωρητικά ότι η  παρθενογέννησης του Ιησού έγινε με κρούσιν φωτονίων επί υλικών πυρήνων της μήτρας της Μαρίας.

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΕΤΑ ΣΟΥ=7719
ΤΟ ΑΝΤΙΗΛΕΚΤΡΟΝΙΟΝ=7719

Βεβαίως η διαδικασία που περιγράψαμε προηγουμένως πρέπει να παρακάμψει σοβαρά προβλήματα της κυματομηχανικής, που δυστυχώς δεν έχουμε τις απαιτούμενες γνώσεις για να αναφέρουμε.

Η πανσοφία του Θεού και Δημιουργού όλων των φυσικών νόμων, αρκεί για να παρακάμψει όλα αυτά τα εμπόδια και να επιτύχει την παρθενογέννηση του Ιησού.

Η ΠΑΡΘΕΝΟΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ=11870
Η ΠΑΝΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΣΤΙΝ=11870

Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014

Ο Μέγας Αλέξανδρος κοινοποίησε τις τρεις τελευταίες επιθυμίες του…


Αυτές ήταν:

1] Να μεταφερθεί το φέρετρό του στους ώμους από τους καλύτερους γιατρούς της εποχής.

2]Τους θησαυρούς που είχε αποκτήσει [ασήμι, χρυσάφι, πολύτιμους λίθους] να τους σκορπίσουν σε όλη τη διαδρομή μέχρι τον τάφο του.

3] Τα χέρια του να μείνουν να λικνίζονται στον αέρα, έξω από το φέρετρο, σε θέα όλων. Ένας από τους στρατηγούς, έκπληκτος από τις ασυνήθιστες επιθυμίες, ρώτησε τον Αλέξανδρο ποιοι ήταν οι λόγοι.

Ο Αλέξανδρος του εξήγησε:

1] Θέλω οι πιο διαπρεπείς γιατροί να σηκώσουν το φέρετρό μου, για να μπορούν να δείξουν με αυτό τον τρόπο ότι ούτε εκείνοι δεν έχουν, μπροστά στο θάνατο, τη δύναμη να θεραπεύουν!

2] Θέλω το έδαφος να καλυφθεί από τους θησαυρούς μου, για να μπορούν όλοι να βλέπουν ότι τα αγαθά που αποκτούμε εδώ, εδώ παραμένουν!

3] Θέλω τα χέρια μου να αιωρούνται στον αέρα, για να μπορούν οι άνθρωποι να βλέπουν ότι ερχόμαστε με τα χέρια άδεια και με τα χέρια άδεια φεύγουμε, όταν τελειώσει για εμάς ο πιο πολύτιμος θησαυρός που είναι ο χρόνος!

Ο εξαιρετικός δεκάλογος ζωής

1. Όλοι οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί. Και θα πρέπει να κάνουν ό,τι μπορούν για να παραμείνουν έτσι.


2. Σε κάθε άνθρωπο έχουν δοθεί δύο ποιότητες: η δύναμη και το ταλέντο. Η δύναμη τον οδηγεί να συναντήσει το πεπρωμένο του, το ταλέντο του τον υποχρεώνει να μοιραστεί με τους άλλους τα καλά του στοιχεία. Ο καθένας πρέπει να γνωρίζει πότε να χρησιμοποιεί το ένα και πότε το άλλο.


3. Σε κάθε άνθρωπο έχει δοθεί μια αρετή: η ικανότητα να επιλέγει. Για όποιον δεν χρησιμοποιεί αυτή την αρετή, μετατρέπεται σε κατάρα – και οι άλλοι θα επιλέγουν πάντα για λογαριασμό του.


4. Κάθε άνθρωπος έχει τον Προσωπικό του Μύθο να υλοποιήσει και αυτός είναι ο λόγος που έρχεται στον κόσμο. Ο Προσωπικός Μύθος εκδηλώνεται στον ενθουσιασμό του για όσα κάνει.


5. Κάθε άνθρωπος πρέπει να γνωρίζει δύο γλώσσες: τη γλώσσα της κοινωνίας και την γλώσσα των οιωνών. Η πρώτη εξυπηρετεί την επικοινωνία με τους άλλους. Η δεύτερη χρησιμοποιείται για να εξηγεί τα μηνύματα από τον Θεό.


6. Κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να αναζητά την απόλαυση – αυτό δηλαδή που δίνει σ’ εκείνον χαρά και όχι κατ’ ανάγκη στους άλλους.


7. Κάθε άνθρωπος πρέπει να διατηρεί ζωντανή μέσα του την ιερή φλόγα της τρέλας. Και πρέπει να συμπεριφέρεται σαν κανονικός άνθρωπος.


8. Τα μόνα σφάλματα που θεωρούνται σοβαρά είναι τα εξής: να μη σέβεσαι τα δικαιώματα του άλλου, να παραλύεις από τον φόβο, να αισθάνεσαι ένοχος, να νομίζεις ότι δεν αξίζεις ό,τι καλό και κακό σου συμβαίνει στη ζωή και να είσαι δειλός. Να αγαπούμε τους εχθρούς μας, αλλά να μην κάνουμε συμμαχίες μαζί τους. Βρίσκονται στον δρόμο μας για να δοκιμάσουν το σπαθί μας και αξίζουν τον σεβασμό της μάχης μας. Εμείς να διαλέγουμε τους εχθρούς μας και όχι αντίστροφα.


9. Όλες οι θρησκείες οδηγούν στον ίδιο Θεό και όλες αξίζουν τον ίδιο σεβασμό.


10. Ότι κάνουμε στο παρόν επηρεάζει το μέλλον ως συνέπεια και το παρελθόν ως λύτρωση.

Μετάνοια: ένας ατέλειωτος δρόμος

Πολλοί ρωτούν: «Κάθε πότε πρέπει να εξομολογούμαστε»; Θα απαντήσουμε πολύ απλά: Όποτε έχουμε κάτι. Ούτε αραιά και σπάνια, αλλά ούτε και με το παραμικρό. Αν π.χ. πέσουμε και χτυπήσουμε και το τραύμα είναι μικρό, δεν χρειάζεται να ενοχλήσουμε τον γιατρό. Αν το τραύμα είναι μεγάλο, τότε ασφαλώς θα τον επισκεφθούμε.

Αφού, λοιπόν, τα καθημερινά αμαρτήματα δεν μπορούμε εύκολα να τα αποφύγουμε, θα προσπαθήσουμε να ζούμε σε συνεχή μετάνοια και τακτική εξομολόγηση. Χρονικές συνταγές δεν υπάρχουν. Ο καθένας έχει την ιδιαιτερότητά του, τις δικές του ανάγκες και μπορούμε με τον πνευματικό μας πατέρα να βρούμε την χρυσή τομή.

Τέλος ας μην ξεχνάμε ότι η μετάνοια είναι ένας ατέλειωτος δρόμος, μια διαρκής κατάσταση, που δεν σταματάει ποτέ. Δεν υπάρχει τέλος στη μετάνοια, γιατί τούτο θα σήμαινε τέλεια ομοίωση με τον Θεό. Έτσι έζησαν οι άγιοι της εκκλησίας μας. Έτσι ας προσπαθήσουμε να την ζήσουμε και εμείς. Αυτή ας είναι και η προσευχή μας: «Κύριε, δώρησαί μοι μετάνοιαν ολόκληρον και καρδίαν επίπονον εις αναζήτησίν σου».

Μάθε να γίνεσαι αόρατος…


Θα στο ξαναπώ άλλη μια φορά. Μάθε να σιωπάς. Μην αφήνεις να βλέπουν οι άλλοι τι κρατάς στα χέρια σου.

Δουλεύεις για τον Αόρατο. Ας είναι και το έργο σου αόρατο. Όταν σκορπίζει κανείς γύρω του ψίχουλα, μαζεύονται τα πουλιά που στέλνει ο διάβολος, λένε οι άγιοι. Πρόσεξε την αυτοϊκανοποίηση.

Γι’ αυτό οι Άγιοι δίνουν την συμβουλή:

Να ενεργείς με διάκριση. Βρίσκεσαι κάπου και σου προσφέρουν κάτι. Διάλεξε το μικρότερο κομμάτι.

Αν, όμως, κάποιος ή κάποιοι βλέπουν τι θα κάνεις, τότε προτίμησε ν’ ακολουθήσεις τη μέση οδό που θα προκαλούσε την πιο μικρή αίσθηση στους άλλους.
Προσπάθησε, δηλαδή, με κάθε τρόπο να μένεις αφανής. Να περνάς όσο πιο πολύ μπορείς απαρατήρητος. Να το έχεις αυτό σαν ένα κανόνα πάντοτε. Μη μιλάς για τον εαυτό σου, πώς κοιμήθηκες, τι ονειρεύτηκες, τι σου συνέβη. Μη λες τη γνώμη σου ευκαίρως ακαίρως χωρίς να ρωτηθείς.
Μην κάνεις λόγο για τις ανάγκες σου και τις υποθέσεις σου.
Όταν διαρκώς μιλάς γι’αυτά, τρέφεις απλούστατα τον ναρκισσισμό σου με την αυτοαπασχόλησή σου.»
Μάθε να γίνεσαι αόρατος… ώστε να σε βλέπει και να σε ευλογεί ο Θεός.

Αδερφέ μου..



Εάν έχεις μεγαλύτερο/-η αδερφό/-ή, σίγουρα όταν θα ήσουν μικρός/-ή θα σου την έσπαγε ό,τι κι αν έκανε, όμως τώρα τον/την αγαπάς όσο κανέναν/καμία άλλο/-η και δεν πρέπει να ξεχνάς να τον/την ευχαριστείς για τα παρακάτω:

...για κάθε φορά που ερχόταν να κοιμηθεί μαζί σου, όταν κοιμόσουν μόνος/η και φοβόσουν το σκοτάδι ή έβλεπες κάποιο άσχημο όνειρο.

...για κάθε φορά που σε κάλυπτε στους γονείς σας κι έπαιρνε όλο το φταίξιμο πάνω του/της, επειδή ήσουν ο/η μικρότερος/η και δεν ήθελε να σε βάλουν τιμωρία.

...που πίστεψε και πιστεύει στα όνειρα σου και τα υποστηρίζει με οποιοδήποτε τρόπο μπορεί. Κι όταν σε βλέπει απογοητευμένο/η έτοιμο/η να τα παρατήσει, είναι ο πρώτος/η που σου υπενθυμίζει τους στόχους σου και σου δίνει δύναμη να συνεχίσεις.

...εκτός από αδερφός/ή ήταν κι ο πρώτος/η φίλος/η που είχες στη ζωή σου κι ένας/μια από τους καλύτερους φίλους που θα είχες ποτέ.

...για κάθε φορά που σε κορόιδευε κι έκανε πλάκα μαζί σου κι ενώ εκνευριζόσουν, τελικά σ' έκανε να καταλάβεις πως για να αποκτήσεις αίσθηση του χιούμορ πρέπει να μάθεις να γελάς με τον εαυτό σου και να αυτοσαρκάζεσαι.

...για κάθε φορά που σου έχει πει την αλήθεια μπροστά σου όσο κι αν δεν ήθελες να την ακούσεις όσο σκληρή κι αν ήταν. Πάντα χρειάζεσαι έναν ειλικρινή άνθρωπο δίπλα σου.

...που σου έμαθε να είσαι σκληρός/η με τη ζωή και να μην το βάζεις ποτέ κάτω, να είσαι επιφυλακτικός/η με τους ανθρώπους που γνωρίζεις και να φιλτράρεις τα λόγια τους και που σου έδειξε μερικές κινήσεις, ξέρεις ...κλωτσιές, μπουνιές, σφαλιάρες, σε περίπτωση που χρειαστεί να τις χρησιμοποιήσεις.

...που πάντα θα σε προσέχει, όπως μόνο τα μεγαλύτερα αδέρφια ξέρουν να κάνουν και θα είναι πίσω από κάθε βήμα σου για να μην σε πειράξει κανείς.

Iδιότροπος γέρος…


Όταν ένας γέρος άντρας πέθανε στη γηριατρική πτέρυγα ενός γηροκομείου σε μια πόλη της Αυστραλίας, θεωρήθηκε πως δεν είχε αφήσει τίποτα αξίας. Αργότερα, όταν οι νοσοκόμες έψαχναν ανάμεσα στα λιγοστά υπάρχοντά του, βρήκαν αυτό το ποίημα. Η ποιότητά του και το περιεχόμενό του εντυπωσίασαν τόσο πολύ το προσωπικό, που φτιάχτηκαν αντίγραφα του και μοιράστηκε σε κάθε νοσοκόμα του νοσοκομείου.

Μια νοσοκόμα πήρε το δικό της αντίγραφο στη Μελβούρνη. Η μοναδική κληρονομία του γέρου άντρα στους μεταγενέστερους έχει εμφανιστεί από τότε σε χριστουγεννιάτικες εκδόσεις περιοδικών σε όλη τη χώρα και περιοδικά Ψυχικής Υγείας. Έχει επίσης γίνει μια παρουσίαση διαφανειών βασισμένη σε αυτό το απλό, αλλά εύγλωττο, ποίημα.

Και αυτός ο γέρος άντρας, χωρίς τίποτα να έχει μείνει να δώσει στον κόσμο, είναι τώρα ο συγγραφέας αυτού του «ανώνυμου» ποιήματος που τριγυρίζει σε ολόκληρο το διαδίκτυο.

Τι βλέπετε νοσοκόμες; …….. Τι βλέπετε;

Τι σκέφτεστε …….. όταν με κοιτάτε;

Ένας ιδιότροπος γέρος, …….. όχι πολύ σοφός,

Αβέβαιος από συνήθεια …….. με μακρινή ματιά;

Που λερώνεται με το φαγητό του …….. και δεν δίνει καμία απάντηση.

Όταν λέτε με δυνατή φωνή …….. «Εύχομαι να προσπαθούσες!»

Που φαίνεται να μην παίρνει είδηση …….. τα πράγματα που κάνετε.

Και πάντα χάνει …….. μια κάλτσα ή ένα παπούτσι;

Ο οποίος, αντιστεκόμενος ή όχι …….. σας αφήνει να κάνετε όπως επιθυμείτε.

Με το μπάνιο και το τάισμα …….. για να γεμίσετε την μέρα;

Αυτό σκέφτεστε; …….. Αυτό βλέπετε;

Τότε άνοιξε τα μάτια σου νοσοκόμα, δεν κοιτάς εμένα.

Θα σου πω ποιος είμαι …….. καθώς στέκομαι εδώ τόσο ακίνητος.

Καθώς υπακούω στις διαταγές σου …….. καθώς τρώω με τη θέλησή σου.

Είμαι ένα Δεκάχρονο μικρό παιδί …….. με έναν πατέρα και μητέρα,

Αδερφούς και αδερφές …….. που αλληλοαγαπιόμαστε.

Ένα Δεκαεξάχρονο νεαρό αγόρι …….. με φτερά στα πόδια του.

Ονειρευόμενο πως σύντομα τώρα …….. αγάπη θα βρει.

Στα Είκοσι σύντομα γαμπρός …….. η καρδιά μου πετά.

Καθώς θυμάμαι τους όρκους …….. που υποσχέθηκα πως θα κρατήσω.

Στα Εικοσιπέντε τώρα …….. έχω δικό μου μικρό.

Που χρειάζεται την καθοδήγησή μου …….. και ένα ασφαλές χαρούμενο σπιτικό.

Τριαντάχρονος άντρας …….. το μικρό μου έχει πια γρήγορα μεγαλώσει.

Δεμένοι μαζί …….. με δεσμούς που θα κρατήσουν.

Στα Σαράντα μου, οι νεαροί γιοί μου …….. έχουν μεγαλώσει και φύγει.

Μα η γυναίκα μου είναι δίπλα μου …….. να σιγουρέψει πως δε θα θρηνώ.

Στα Πενήντα, άλλη μια φορά …….. μωρά παίζουν στα γόνατά μου.

Ξανά, γνωρίζουμε παιδιά …….. η αγαπημένη μου κι εγώ.

Σκοτεινές μέρες με βαραίνουν …….. η σύζυγός μου είναι νεκρή.

Κοιτάζω το μέλλον …….. τρέμω με φόβο.

Γιατί όλα τα μικρά μου …….. ανατρέφουν δικά τους μικρά.

Και σκέφτομαι τα χρόνια …….. και την αγάπη που έχω γνωρίσει.

Είμαι τώρα ένας γέρος άντρας …….. και η φύση είναι σκληρή.

Είναι αστείο να κάνεις τα γηρατειά …….. να μοιάζουν ανόητα.

Το σώμα καταρρέει …….. η χάρη και η δύναμη αποχωρούν.

Τώρα υπάρχει μια πέτρα …….. εκεί όπου είχα καρδιά.

Μα μέσα σε αυτό το παλιό κουφάρι …….. ένας νεαρός άντρας κατοικεί.

Και για άλλη μια φορά …….. η ταλαιπωρημένη μου καρδιά φουσκώνει.

Θυμάμαι τις χαρές …….. θυμάμαι τον πόνο.

Και αγαπώ και ζω …….. τη ζωή ξανά.

Σκέφτομαι τα χρόνια, τόσο λίγα …….. φύγαν τόσο γρήγορα.

Και δέχομαι το σκληρό γεγονός …….. πως τίποτα δε κρατά.

Λοιπόν, ανοίξτε τα μάτια σας, άνθρωποι …….. ανοίξτε και δείτε.

Όχι έναν ιδιότροπο γέρο .

Κοιτάξτε κοντύτερα …….. δείτε …….. ΕΜΕΝΑ!!

Θυμηθείτε αυτό το ποίημα την επόμενη φορά που θα συναντήσετε ένα άτομο μεγαλύτερης ηλικίας το οποίο μπορεί να κάνετε πέρα δίχως να δείτε μέσα του τη νεανική ψυχή. Όλοι μια μέρα θα είμαστε στην ίδια θέση!

Τα καλύτερα και πιο όμορφα πράγματα σε αυτόν τον κόσμο δε μπορούμε να τα δούμε ή να τα αγγίξουμε. Πρέπει να τα αισθανθούμε με την καρδιά!

Η αγάπη του Θεού

H αγάπη του Θεού, μια από τις θεοπρεπείς ιδιότητές του, είναι και η αιτία της δημιουργίας. Eξαιτίας της παναγάπης του ο Θεός θέλησε να δημιουργήσει όντα, για να μεταδώσει σ αυτά από την αγαθότητα και την καλοσύνη του. Για αυτό δίκαια γράφεται ότι ήταν «λίαν καλά» τα δημιουργήματα.

Συνοψίζοντας τη διδασκαλία των Πατέρων της Eκκλησίας ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός γράφει για την αιτία της δημιουργίας:

« Eπειδή, λοιπόν, ο αγαθός και υπεράγαθος Θεός δεν αρκέστηκε στη θεωρία του εαυτού του, αλλά από υπερβολική αγαθότητα ευδόκησε να δημιουργηθούν όντα που θα ευεργετούνται και θα μετέχουν στην αγαθότητά του, από το μή όν παράγει και δημιουργεί στο είναι τα σύμπαντα –αόρατα και ορατά–, και τον άνθρωπο, που αποτελείται από το ορατό και αόρατο στοιχείο. Σκέφτεται και κτίζει, και η σκέψη πραγματώνεται σε έργο, που εκπληρώνεται με το Λόγο και τελειώνεται με το Πνεύμα».

H κακή χρήση της ελευθερίας μερικών λογικών όντων, του Eωσφόρου και του Aδάμ, έφερε τη φθορά και το θάνατο ως παρά φύση ενέργειες. Περιμένουμε τώρα την παλιγγενεσία, οπόταν ο αρχιτέκτονας Θεός Λόγος θα επαναφέρει την υγεία και την ισορροπία στη φθαρμένη φύση των όντων και θα καταργήσει πλέον τη φθορά, την αστάθεια και το θάνατο.

10 μαθήματα ευτυχίας που μάθαμε από τους Αρχαίους Έλληνες



Όπως πίστευε ο Επίκουρος, ο άνθρωπος είναι κάτι μεγάλο και πολύτιμο. Την ευτυχία, τη μακαριότητα, την έχει μέσα του, φτάνει να παραμερίσει όσα τον ενοχλούν και του κάνουν κόλαση τη ζωή. Εδώ σας δίνουμε 10 μικρά αλλά πολύτιμα μαθήματα ευτυχίας που μας δίνουν οι αρχαίοι πρόγονοι μας!

1. Κάνε τα πάντα με αγάπη! Ζούμε με συναισθήματα, όχι με τις ώρες στο ηλιακό ρολόι. Θα έπρεπε να μετράμε το χρόνο με τους χτύπους της καρδιάς. Αριστοτέλης
 

Η αγάπη είναι η αιτία ενότητας όλων των πραγμάτων Αριστοτέλης
 

2. Αγκάλιασε τις προκλήσεις και μάθε από αυτές Όπως λέει και το αρχαίο γνωμικό: «Ζήσε το σήμερα και ξέχασε το παρελθόν». Οι προκλήσεις είναι πάντα μια ευκαιρία για κάτι καινούριο. Ακόμη και το ΟΧΙ μπορεί να γίνει μια νέα για να κινηθούμε σε μια νέα κατεύθυνση. Το μεγαλύτερο εμπόδιο στη ζωή μας είναι ο εαυτός μας.
 

«Οι μικρές ευκαιρίες είναι συχνά η αρχή μεγάλων έργων». Δημοσθένης
 

3. Πίστεψε στον εαυτό σου, άκουσε τον και μην παίρνεις πολύ σοβαρά αυτά που σου λένε οι άλλοι. Κανείς δεν γνωρίζει τον εαυτό σου καλύτερα από εσένα τον ίδιο. Και κανείς τα παιδιά σου. Θα συναντήσεις πολλούς ανθρώπους που δεν θα μοιραστούν τις ίδιες ιδέες, τις ίδιες απόψεις και το ίδιο όραμα με εσένα, όσον αφορά την ανατροφή των παιδιών. Θα υπάρξουν πολλοί που θα σου δώσουν δωρεάν συμβουλές για το πώς θα πρέπει να είναι η ζωή σου ως μητέρα ή πατέρας. Άκουσε τους χωρίς να τους κρίνεις και ακολούθησε αυτό που σου λέει η καρδιά σου
 

«Εκείνος που ξέρει να ακούει επωφελείται ακόμη κι από εκείνους που μιλούν άσχημα». Πλούταρχος

«Μάθε να είσαι σιωπηλός, άφησε το μυαλό ήσυχο να ακούσει και ν’ απορροφήσει»Πυθαγόρας
 

4. Ονειρέψου αυτά που θέλεις, και όχι αυτά που δεν θέλεις Είναι σημαντικό να ονειρευόμαστε, να κάνουμε μεγάλα όνειρα και να μην σταματήσουμε ποτέ να ονειρευόμαστε. Αλλά πάντα να ελπίζουμε στα καλύτερα
 

«Μην ξοδεύεις αυτό που έχεις επιθυμώντας αυτό που δεν έχεις. Θυμήσου ότι αυτό που έχεις τώρα, είναι κάτι απ’ όλα αυτά που κάποτε ονειρεύτηκες να αποκτήσεις» Επίκουρος
 

5. Ποτέ μην τα παρατάς και ποτέ μη χάνεις την πίστη σου Αντικατέστησε τον φόβο με την ελπίδα.Η ταπεινοφροσύνη, ή αγάπη και η πίστη, μπορούν να κάνουν θαύματα. Και όλα θα συμβούν την κατάλληλη στιγμή και την κατάλληλη εποχή.
 

«Δεν υπάρχει τίποτα «μεγάλο» που δημιουργείται ξαφνικά…Ένα τσαμπί σταφύλια χρειάζεται χρόνο να ανθίσει, να καρποφορήσει και να…ωριμάσει»! Επίκτητος
 

6. Πάντα να σκέφτεσαι και να «νιώθεις» θετικάΗ θετική σκέψη είναι δημιούργημα των αρχαίων Ελλήνων. Εστιάστε πάντα στο παρόν και στους λόγους για τους οποίους χαίρεστε! Απομακρύνετε από τη ζωή σας τους αρνητικούς ανθρώπους και φροντίστε πάντα να περιβάλλεστε από ανθρώπους με θετική ενέργεια. Και όπως λένε και οι Αρχαίοι ημών πρόγονοι:
 

«Η ιατρική είναι συνυφασμένη με την ουσία του νου» Ιπποκράτης
 

«Η ευτυχία εξαρτάται από τον εαυτό μας» Αριστοτέλης
 

7. Ψάξε μέσα σου τις απαντήσεις Πάντα η σκέψη και η ενδοσκόπηση μας βοηθάει να βρούμε τη σωστή λύση, όταν νιώθουμε μπερδεμένοι
 

«Αυτό που μπορούμε να επιτύχουμε εσωτερικά θα αλλάξει την εξωτερική πραγματικότητα.» Πλούταρχος
 

8. Οι δύσκολες καταστάσεις είναι που μας κάνουν πιο θαρραλέους «Το θάρρος μας δε φαίνεται στις καθημερινές μας χαρούμενες σχέσεις, αλλά στις προκλήσεις της ζωής και τις αντιξοότητες» Επίκουρος
 

9. Μην αντιστέκεσαι στο πεπρωμένο σου «Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από το πεπρωμένο του» Πλάτων
 

«Στον καθένα υπάρχουν τρεις αρετές: Η σύνεση, η δύναμη και η καλή τύχη» Ίων ο Χίος
 

10. Δες τα λάθη σου θετικά και σαν εμπειρίες που θα κινούνται προς την κατεύθυνση των ονείρων σου. «Αυτός που κάνει τα περισσότερα κάνει τα περισσότερα λάθη» Ευριπίδης.