«Πού είναι η θάλασσα», σκέφτηκε, «πού είμαι εγώ;
Συγκρινόμενη με αυτή, πράγματι, είμαι ανύπαρκτη».
Ενώ έτσι έβλεπε τον εαυτό της με μάτι περιφρόνησης, ένα στρείδι την πήρε στην αγκαλιά του,
και η Μοίρα έτσι διαμόρφωσε την πορεία της που τελικά η σταγόνα έγινε ένα περίφημο βασιλικό μαργαριτάρι.
Εξυψώθηκε γιατί ήταν ταπεινό. Κρούοντας την πόρτα της ανυπαρξίας, έγινε υπαρκτή.
